Συντάκτης: admin

Ο Σκάρος του Κίτσου Ο Κίτσος Χαρισιάδης θεωρείται ένα από τα καλύτερα κλαρίνα της γενιάς του. Η δράση του τοποθετείται στην περιοχή της Κληματιάς στα Ζιτσοχώρια όπου ζει και εργάζεται από το 1910, που παντρεύεται, έως το 1968 που πεθαίνει. Παρόλο που δεν μετακινείται σε άλλες περιοχές ο Χαρισιάδης γίνεται γρήγορα γνωστός για το ταλέντο του και την περίοδο 1929-1931 μεταβαίνει στην Αθήνα όπου και ηχογραφεί 24 κομμάτια.1 Ανάμεσα σε αυτά είναι και “Ο Σκάρος” τον οποίο τον ηχογραφεί 2 … Continue reading “Ο Σκάρος του Κίτσου”

“Τούτο το καλοκαιράκι” μια μουσική ανάλυση με παραδείγματα Πρόκειται για σκοπό σε ρυθμό ¾ γνωστός στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο με το τίτλο “Τούτο το καλοκαιράκι”. Συναντάμε δύο παραλλαγές του, μία στην Αρκαδία σε ήχο Α’ (μακάμ ουσάκ) και μία στην Ήπειρο σε ήχο πλάγιο Β’ (μακάμ χιτζάζ). Παρουσιάζουμε εδώ μια ανάλυση με παραδείγματα, στους τρόπους τους οποίους χρησιμοποιούν οι λαϊκοί οργανοπαίκτες για να εμπλουτίσουν την μελωδία του τραγουδιού. Παραλλαγή Ουσάκ Το 1993 ο Νίκος Γράψας ηχογραφεί την αρκαδική παραλλαγή του … Continue reading “Τούτο το καλοκαιράκι – Μία μουσική ανάλυση”

Πατινάδα του γάμου Η ΠΑΤΙΝΑΔΑ ή αλλιώς το ΝΥΦΙΑΤΙΚΟ, αποτελεί έναν οργανικό σκοπό που είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το θεσμό του ελληνικού γάμου. Ανά την Ελληνική επικράτεια συναντάμε διάφορες παραλλαγές του. Πατινάδες έχουν καταγραφεί ήδη από το 1900 από τον Γάλλο ερευνητή μουσικολόγο Hurbert Pernot. Όταν δεν πρόκειται για οργανικό σκοπό χαρακτηριστικοί είναι κάποιοι στίχοι του που με μικρή διαφορά τους βρίσκουμε σε γαμήλιες πατινάδες σε όλη την Ελλάδα. Ο γάμος στη Ελλάδα αποτελούσε ανέκαθεν το σπουδαιότερο γεγονός στη ζωή … Continue reading “Η Πατινάδα του Γάμου”

Μελωδικός αυτοσχεδιασμός με κλαρίνο πάνω στα εγκώμια του Επιτάφιου Θρήνου της Μεγάλης Παρασκευής. Τα  εγκώμια του επιταφίου αναφέρονται στη Βυζαντινή υμνολογία ως  τροπάρια που ψάλλονται το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, εκτός  των  ναών, κατά  την εκφορά του επιταφίου. Πρόκειται για σύντομα, γλυκύτατα μουσικά μέλη, που παρεμβάλλονται μετά τον 118ο ψαλμό, (ψαλμό του Αμώμου),  σε τρεις στάσεις. Η πρώτη στάση σε ήχο πλάγιο α΄ αρχίζει με το εγκώμιο «Η ζωή εν τάφω, κατετέθης, Χριστέ…». Η δεύτερη στάση σε ήχο πλάγιο α΄ αρχίζει με … Continue reading “Επιτάφιος Θρήνος – Αυτοσχεδιασμός με Κλαρίνο”

 Καθαρή Δευτέρα μεσημέρι πλατεία Μεσσήνης. Ξεχωριστή μορφή του Νησιώτικου καρναβαλιού τη μεταπολεμική περίοδο υπήρξε η Βάμαινα (Ντίνα Κουτσολία). Ντυμένη τσολιάς αλώνιζε τις γειτονιές της πόλης επικεφαλής ομίλου γυναικών με παραδοσιακές στολές. Την τελευταία γυναίκα που διατήρησε την αρχέγονη παράδοση του καρναβαλιού τίμησε ο Σύλλογος Γυναικών της Μεσσήνης, αναπαριστώντας την ίδια και την ομάδα της στο φετινό καρναβάλι. Πεζοπόρο τμήμα με τις γυναίκες του Συλλόγου Γυναικών Μεσσήνης ντυμένες με παραδοσιακές στολές και υπό τούς ήχους του τύμπανου και του κλαρίνου … Continue reading “Το δρώμενο της Βάμαινας”